در سال هشتم هجری (سال فتح مکه و بعد از تحریم و نزول آیه حرمت شراب)، عده ای در منزل ابوطلحه زید بن سهل جمع شدند و مشروب خوردند و مجلس عیشی تشکیل دادند. چنان که ابوبکر پس از خوردن شراب و مست شدن، بر کشته های مشرکین جنگ بدر افسوس خورد و اشعار کفر آمیز را میخوانند.
وقتی خبر به حضرت پیامبر صلی الله علیه و الهرسید، حضرت بسیار خشمگین شدند و در حال غضب و ناراحتی در حالی که ردای مبارکشان روی زمین کشیده می شد بدانجا تشریف بردند؛ چیزی در دست داشتند. آن را بلند کردند که بر سر حضار مجلس بزنند ولی آن ها متفرق شدند.
به استشهاد تاریخ مجموع حضار در آن مجلس یازده نفر بودند و ابن حجر ده نفر آنها را نام می برد به ترتیب زیر:
۱- ابوبکر بن ابی قحافه - در سن پنجاه و هشت سالگی
۲-عمر بن الخطاب - در سن چهل و پنج سالگی
۳-ابوعبیده جراح (گورکن مدینه) - در سن چهل و هشت سالگی
۴ـ ابو طلحه زید بن سهل (میزبان مجلس) - در سن چهل و چهار سالگی
۵- سهل بن بیضاء
۶- ابی بن کعب
۷- ابودجانه سماک بن خرشه
۸- ابو ایوب انصاری
۹- ابوبکر بن شغوب
۱۰- انس بن مالک (ساقی) - در سن هیجده سالگی ( از همه کوچکتر)
۱۱- معاذ بن جبل (ابن حجر او را از قلم انداخته و در آن هنگام بیست و سه سال داشت)
اسناد از کتب خود برادران اهل سنت:
صحیح مسلم کتاب الاشربه باب حرمت شراب
صحیح بخاری کتاب التفسیر سوره مائده ایه حرمت شراب
نوادر الاصول حکیم ترمذی ص ۶۶
الاصابه ج۴ ص۲۲
مجمع الزوائد هیثمی ج۵ ص۵۱
فتح الباری ج۱۰ص ۳۰
تفسیر الدر المنثور سیوطی ج۲ص۳۲۱
مسند احمد ج۳ ص ۱۸۱و ۲۲۷
سنن کبری بیهقی ج۸ ص۲۸۶و ۲۹۰
تفسیر ابن کثیر ج۲ص۹۳و ۹۴
و در تفسیر طبری ج۲ ص ۲۰۳ و ج۷ص ۲۴ به جای نام ابوبکر و عمر "مردی"آورده و آن را تحریف و خیانت نموده است که به مصداق مثل معروف "محبت آدمی را کر و کور میکند"گویا شرم داشته از اینکه نام خلفای خود را که دیگران او را به نام آورده اند، به قلم بیاورد.